در سال گذشته، حدود ۲ هزار و ۵۰۰ مورد فرزندخواندگی در کشور انجام شده است، اما در عین حال ۶۷ مورد فسخ فرزندخواندگی نیز به ثبت رسیده است. این آمار نشان می‌دهد که با وجود تلاش‌های سازمان بهزیستی برای تسهیل فرآیند فرزندخواندگی و ایجاد خانواده‌های جدید برای کودکان بی‌سرپرست، چالش‌هایی همچنان در این حوزه وجود دارد.
دلایل فسخ فرزندخواندگی متنوع هستند و می‌توانند شامل موارد زیر باشند:
- ناسازگاری کودک با خانواده جدید: در برخی موارد، کودک و خانواده فرزندخوانده نمی‌توانند با هم سازگار شوند و این امر منجر به فسخ فرزندخواندگی می‌شود.
- بیماری‌های ناشناخته کودک: گاهی اوقات، بیماری‌های کودک پس از فرزندخواندگی مشخص می‌شود که خانواده برای پذیرش آن آمادگی نداشته‌اند.
- تغییرات در شرایط خانواده فرزندخوانده: عواملی مانند فوت یکی از والدین، مشکلات مالی یا تغییر شرایط زندگی می‌توانند بر تصمیم خانواده برای ادامه فرزندخواندگی تأثیر بگذارند.
- انتظارات نادرست خانواده‌ها: برخی خانواده‌ها ممکن است انتظارات غیر واقعی از فرزندخوانده خود داشته باشند و در صورت عدم تحقق این انتظارات، به فکر فسخ فرزندخواندگی بیافتند.
سازمان بهزیستی تلاش می‌کند با ارائه مشاوره‌های تخصصی قبل از فرزندخواندگی و بررسی دقیق شرایط خانواده‌ها، احتمال فسخ فرزندخواندگی را کاهش دهد. اما با وجود این تلاش‌ها، همچنان مواردی از فسخ فرزندخواندگی رخ می‌دهد.
برخی از انتقادها به سازمان بهزیستی وارد است که این سازمان در اطلاع‌رسانی کامل درباره شرایط سلامتی کودکان به خانواده‌های فرزندخوانده کوتاهی می‌کند. اما مسئولین بهزیستی این ادعا را رد کرده و اعلام کرده‌اند که تلاش می‌کنند تا تمام اطلاعات لازم را در اختیار خانواده‌ها قرار دهند.
فسخ فرزندخواندگی عواقب روانی و اجتماعی جدی برای کودکان دارد و می‌تواند منجر به آسیب‌های روحی و روانی طولانی‌مدت در آن‌ها شود. از این رو، باید تلاش کرد تا با اتخاذ تدابیر پیشگیرانه و ایجاد حمایت‌های لازم از خانواده‌های فرزندخوانده، از وقوع این اتفاق جلوگیری شود.
برخی از پیشنهادات برای کاهش موارد فسخ فرزندخواندگی عبارتند از:
- تقویت مشاوره‌های قبل و بعد از فرزندخواندگی: ارائه مشاوره‌های تخصصی به خانواده‌های متقاضی فرزندخواندگی و همچنین پیگیری وضعیت این خانواده‌ها پس از فرزندخواندگی می‌تواند در کاهش موارد فسخ موثر باشد.
- اطلاع‌رسانی شفاف درباره شرایط کودک: سازمان بهزیستی باید اطلاعات کاملی درباره شرایط سلامتی و سوابق کودک را در اختیار خانواده‌های متقاضی قرار دهد.
- حمایت‌های مالی و معنوی از خانواده‌های فرزندخوانده: ارائه حمایت‌های مالی و معنوی به خانواده‌های فرزندخوانده می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا بهتر با چالش‌های فرزندخواندگی کنار بیایند.
- آموزش مهارت‌های فرزندپروری: برگزاری دوره‌های آموزشی برای خانواده‌های فرزندخوانده در زمینه تربیت کودکان می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا با مشکلات احتمالی بهتر برخورد کنند.
در نهایت، باید توجه داشت که فرزندخواندگی یک تصمیم مهم و مسئولانه است و نیازمند تعهد و تلاش مستمر از سوی تمام افراد درگیر در این فرآیند است. با اتخاذ تدابیر مناسب می‌توان امیدوار بود که تعداد موارد فسخ فرزندخواندگی کاهش یافته و کودکان بی‌سرپرست بتوانند در خانواده‌های جدید، زندگی شاد و سالمی داشته باشند.
