رنگ آب در طبیعت، پدیده‌ای شگفت‌انگیز است که ناشی از تعامل پیچیده نور با مواد موجود در آب است. آب خالص، در حالت ایده‌آل، بی‌رنگ است. اما در طبیعت، عوامل متعددی بر رنگ آب تأثیر می‌گذارند.
ذرات معلق:
- ذرات معلق مانند خاک، رسوبات و مواد آلی، نور را جذب و منعکس می‌کنند. هرچه ذرات معلق بیشتر باشند، آب تیره‌تر و گل‌آلودتر به نظر می‌رسد.
- رودخانه‌هایی که رسوبات زیادی دارند، مانند رودخانه میسوری، به دلیل انعکاس نور در طیف زرد تا قرمز، نارنجی و گل‌آلود دیده می‌شوند.
- دریاچه‌های زلال مانند دریاچه کریتر، به دلیل عدم وجود رسوبات، نور آبی را منعکس می‌کنند و به رنگ آبی دیده می‌شوند.
گیاهان آبزی:
- گیاهان آبزی حاوی کلروفیل هستند که نور آبی را جذب و نور سبز را منعکس می‌کند. به همین دلیل، آب‌هایی که حاوی گیاهان آبزی فراوان هستند، به رنگ سبز دیده می‌شوند.
- دریاچه اوکیچوبی، نمونه‌ای از این پدیده است که به دلیل ورود رواناب‌های حاوی کودهای شیمیایی، رشد گیاهان آبزی در آن افزایش یافته و رنگ آب را سبز کرده است.
مواد آلی محلول:
- مواد آلی محلول مانند بقایای گیاهان و جانوران، نور را جذب می‌کنند و آب را تیره می‌کنند.
- این مواد در مناطق جنگلی و پرجمعیت شهری یافت می‌شوند و باعث تیرگی رنگ آب می‌شوند.
عمق و بستر آب:
- در آب‌های کم‌عمق و شفاف، بازتاب نور از بستر شنی سفید باعث می‌شود که آب به رنگ آبی روشن یا فیروزه‌ای دیده شود.
- در آب‌های عمیق، نور آبی بیشتر جذب می‌شود و آب تیره‌تر به نظر می‌رسد.
آلودگی:
- آب‌های آلوده ممکن است رنگ‌های غیرمعمولی مانند زرد، قهوه‌ای یا سبز تیره داشته باشند.
- رشد بی‌رویه جلبک‌ها در آب‌های آلوده، می‌تواند باعث ایجاد رنگ سبز تیره و بوی نامطبوع شود.
در نهایت، رنگ آب اطلاعات مفیدی درباره کیفیت و محتوای آن ارائه می‌دهد. مهندسان آب از این اطلاعات برای ارزیابی میزان آلودگی و سلامت آب استفاده می‌کنند.
