سید حسین حسینی، دروازه‌بان باسابقه و کاپیتان فصل گذشته تیم فوتبال استقلال، پس از ۱۳ سال حضور در جمع آبی‌پوشان، با تصمیمی جنجالی از این تیم جدا شد و به باشگاه سپاهان پیوست. این جدایی که با واکنش‌های گسترده‌ای همراه بود، حالا با افشاگری‌های جدید از پشت‌پرده تصمیم‌گیری در هیئت‌مدیره استقلال، ابعاد تازه‌ای پیدا کرده است.
رأی‌گیری سرنوشت‌ساز برای ماندن یا رفتن کاپیتان
ماجرای جدایی حسینی از استقلال در جریان مراسم قرعه‌کشی فصل بیست‌وپنجم لیگ برتر، توسط فریده شجاعی، عضو هیئت‌مدیره باشگاه، علنی شد. او اعلام کرد که برای تعیین وضعیت این دروازه‌بان، رأی‌گیری داخلی انجام شده بود و حسینی نتوانست رأی کافی برای تمدید قرارداد کسب کند. شجاعی تأکید کرد که شخصاً موافق ادامه همکاری با حسینی بوده، اما رأی اکثریت خلاف نظر او بود.
موضع مدیرعامل و نقش سرمربی در تصمیم نهایی
علی تاجرنیا، رئیس هیئت‌مدیره و سرپرست وقت مدیرعاملی استقلال، نیز در یک برنامه تلویزیونی جزئیات بیشتری را مطرح کرد. او گفت که به علی نظری جویباری، دیگر عضو هیئت‌مدیره، توصیه کرده بود که حسینی را حفظ کنند، اما این پیشنهاد عملی نشد. تاجرنیا همچنین به تمایل شدید ساپینتو، سرمربی وقت استقلال، برای جذب دروازه‌بان خارجی اشاره کرد و گفت که نام حسینی در میان گزینه‌های نهایی مدنظر سرمربی قرار نداشت.
ترکیب آرا و نتیجه نهایی
بررسی آرای اعضای هیئت‌مدیره نشان داد که سه نفر شامل محمودرضا بابایی، علی نظری جویباری و مجتبی فریدونی با تمدید قرارداد حسینی مخالفت کرده‌اند. در مقابل، فریده شجاعی و علی تاجرنیا موافق ادامه همکاری با کاپیتان تیم بودند. در نهایت، با برتری سه رأی منفی در برابر دو رأی مثبت، تصمیم به قطع همکاری با سید حسین حسینی گرفته شد.
پایان یک دوره و آغاز فصل جدید
با توجه به نظر سرمربی تیم و رأی اکثریت هیئت‌مدیره، قرارداد حسینی تمدید نشد و او پس از سال‌ها حضور در استقلال، به تیم سپاهان پیوست. این انتقال نه‌تنها پایانی بر دوران طولانی حضور او در جمع آبی‌پوشان بود، بلکه نشان‌دهنده تأثیر مستقیم اختلافات مدیریتی و فنی در سرنوشت بازیکنان کلیدی یک تیم است.
جدایی سید حسین حسینی از استقلال، بار دیگر اهمیت هماهنگی میان مدیریت باشگاه و کادر فنی را در تصمیم‌گیری‌های کلان ورزشی برجسته کرد؛ تصمیمی که می‌تواند مسیر حرفه‌ای یک بازیکن را تغییر دهد و فضای تیم را دگرگون کند.
About the Author
