در یک حادثه هولناک که در تابستان سال 1395 در منطقه افسریه تهران رخ داد، زن جوانی به اتهام اسیدپاشی به خواهرشوهرش دستگیر و روانه زندان شد. با وجود گذشت سال‌ها، متهم همچنان اتهام وارده را رد می‌کند و در جلسات دادگاه، از قضات درخواست کمک و تقسیط دیه را دارد.
شاکی پرونده، که دانشجوی مهندسی بوده، در دادگاه اعلام کرد که در این حادثه آسیب‌های جدی دیده و بخشی از بینایی و شنوایی خود را از دست داده است. او خواستار قصاص و اشد مجازات برای متهم شد.
متهم، در مقابل، مدعی بی‌گناهی خود شده و اظهار داشت که نمی‌داند چه کسی روی خواهرشوهرش اسید پاشیده است. او همچنین از رنج و عذابی که در زندان متحمل شده، به ویژه عدم امکان دیدار با فرزندش، سخن گفت.
همسر متهم، در شهادت خود، از مشاهده یک لباس سربازی و بسته پودر اسید در منزلشان، یک هفته قبل از حادثه، خبر داد. او همچنین تأکید کرد که روز حادثه، تنها همسر، فرزند و خواهرشوهرش در خانه حضور داشتند.
با توجه به نظرات کارشناسان مبنی بر عدم امکان قصاص به صورت تساوی، دادگاه متهم را به پرداخت دیه و 10 سال حبس محکوم کرد. با این حال، پرونده به دلیل درخواست اعسار متهم و همچنین ایرادات اداره پرداخت دیه به نحوه محاسبه دیه، بارها به دادگاه کیفری یک استان تهران ارجاع شد.
در جلسات متعدد دادگاه، متهم بارها درخواست تقسیط دیه را مطرح کرد و از قضات خواست تا به دلیل وضعیت نامناسب جسمی و روحی، به او کمک کنند. او همچنین از طلاق همسرش و ازدواج مجدد او، و عدم امکان دیدار با فرزندش، ابراز ناراحتی کرد.
در نهایت، پس از بررسی‌های متعدد، قضات با رفع ایرادات، مبلغ دقیق دیه را مشخص کردند، اما درخواست اعسار متهم همچنان در دست بررسی است.
