در دل شهر و میان تاریکی شبهایی که آرامش خیابانها را در بر گرفتهاند، گاهی قهرمانهایی میدرخشند که نه لباس رسمی دارند و نه روی سِن ظاهر میشوند؛ بلکه با صداقت و نجابتشان به یادها میمانند. یکی از این چهرههای بیادعا، «جلیل بصیری» رفتگر پرتلاش شهرک نصر کرمانشاه است که با اقدامی اخلاقمدارانه، دل بسیاری را تحت تأثیر قرار داد.
پیدا شدن کیف طلا و واکنش جلیل بصیری
سهشنبه، هفدهم تیرماه، حوالی ظهر در نزدیکی سهراه مسکن، بصیری در مسیر بازگشت به خانه چشمش به کیفی افتاد که بیصاحب در گوشهای رها شده بود. با باز کردن کیف، طلاهایی شامل گردنبند، انگشتر، دستبند و گوشواره بههمراه مدارک شناسایی در آن یافت شد. اما او بدون لحظهای تردید، کیف را بست و بلافاصله به نگهبانی شهرداری منطقه تحویل داد تا به صاحب اصلیاش بازگردد.
گفتوگوی صمیمانه با مردی با وجدان بیدار
در پاسخ به این پرسش که چرا وسوسه نشد؟ بصیری گفت: «من از کودکی در خانهای بزرگ شدم که پدر و مادرم همیشه لقمه حلال سر سفرهمان گذاشتند. عادت کردم از راه درست زندگی کنم. من شاید پولی نداشته باشم، ولی آبرو دارم و این برای من از هر چیز دیگری ارزشمندتر است.»
او با وجود زندگی ساده و درآمد اندک، هرگز به اموال دیگران چشم نداشته و افزود: «کیف پر بود از مدارک یک خانم، با خودم گفتم شاید گرفتاری داشته باشد و سریع تحویلش دادم.»
پس از اطلاع یافتن از بازگشت کیف، صاحب آن با چشمهایی اشکآلود برای قدردانی نزد بصیری آمد و از اقدام شرافتمندانهاش تشکر کرد.

قهرمان بیادعای شبهای کرمانشاه
جلیل بصیری متولد ۱۳۵۹ و حدود پنج سال است که در شیفت شب، مشغول پاکسازی خیابانهاست. مردی صبور و شریف که هر شب، بیادعا، در میان زبالهها و سکوت شهر قدم میزند. شاید هیچوقت تصویری از او روی بیلبوردهای شهری نرود، اما طنین صداقت و وجدانش از هر تبلیغی پررنگتر است.
او نمونهای از انسانهاییست که در سایه سختیهای روزگار، نور امید را در دل اجتماع زنده نگه میدارند و ثابت میکنند شرافت میتواند در سادهترین مشاغل نیز بدرخشد.