یک متخصص طب سنتی نسبت به عوارض احتمالی ناشی از مصرف دئودورانت‌های شیمیایی و سنگ مرداب هشدار داده است و تأکید می‌کند که این محصولات با اختلال در میکروبیوم طبیعی پوست، می‌توانند زمینه‌ساز مشکلات گسترده در بدن شوند.
میکروبیوم پوست، سد طبیعی در برابر بیماری‌ها
دکتر محمدعلی زارعیان، پژوهشگر و متخصص طب سنتی، در گفت‌وگو با همشهری‌آنلاین توضیح می‌دهد که پوست انسان میزبان میلیاردها میکروب مفید است که نقش حفاظتی در برابر عوامل بیماری‌زا، جوش‌های زیرپوستی، قارچ‌ها و التهاب‌ها ایفا می‌کنند. او هشدار می‌دهد که استفاده مداوم از دئودورانت‌های شیمیایی باعث از بین رفتن این تعادل میکروبی و تخریب فلور طبیعی پوست می‌شود.
دئودورانت‌ها؛ خوشبویی با قیمت سلامت
به گفته دکتر زارعیان، بسیاری از دئودورانت‌های رایج در بازار دارای ترکیباتی هستند که مانع تعریق یا به‌طور مستقیم باکتری‌های ناحیه زیربغل را نابود می‌کنند. این کار نه‌تنها بوی بد را از بین می‌برد، بلکه ساختار طبیعی پوست را نیز برهم می‌زند و می‌تواند باعث شیوع مشکلاتی نظیر شوره سر، خشکی پوست و تغییرات مزاجی شود.
او همچنین تأکید دارد که برخی دئودورانت‌ها با خاصیت ضدتعریق، غدد عرق را مجبور به فعالیت بیشتر در نواحی دیگر بدن می‌کنند. این جابه‌جایی تعریق ممکن است باعث افزایش احتمال ابتلا به عفونت‌های واژینال، تحریک کشاله ران و سایر نواحی شود.
سنگ مرداب؛ تهدیدی پنهان با فلزات سنگین
دکتر زارعیان همچنین نسبت به مصرف سنگ مرداب – پودری تهیه‌شده از نوعی سنگ معدنی برای رفع بوی بدن – هشدار می‌دهد. او می‌گوید که سنگ مرداب به دلیل دارا بودن فلزات سنگین مانند سرب، می‌تواند در درازمدت باعث مسمومیت، اختلالات خونی و حتی ابتلا به بیماری‌های مزمن شود. استفاده مکرر از این ماده بدون نظارت و تأیید نهادهای بهداشتی، سلامت عمومی را تهدید می‌کند.
اختلال در یک ناحیه، درگیری در کل بدن
به‌گفته این متخصص طب ایرانی، نباید نگاه موضعی به مشکلات پوستی داشت. اختلال در میکروبیوم ناحیه‌ای مانند زیربغل، می‌تواند واکنش‌های زنجیره‌ای در سایر اندام‌ها ایجاد کند. دستکاری در تعادل طبیعی پوست نه‌تنها باعث خشکی و التهاب می‌شود، بلکه ممکن است تعادل در عملکرد غدد لنفاوی و دستگاه ایمنی بدن را نیز به هم بزند.
جمع‌بندی
درحالی‌که صنعت مراقبت شخصی تلاش می‌کند محصولات جدیدی با آسیب کمتر تولید کند، هنوز هیچ فرمولی وجود ندارد که کاملاً عاری از عوارض باشد. بنابراین، آگاهی از ترکیبات مصرفی و توجه به سلامت کل‌نگرانه بدن می‌تواند نخستین گام در پیشگیری از آسیب‌های ناخواسته باشد.
